همه ی آدما مثه همن و من این رو بارها شخصا تجربه کردم...
هیچ فرقی بین هیچ آدمی نخواهم گذاشت مگر در دنیای مجازی..
اینجا آدما از یه دریچه ای حرف میزنن که باعث تفاوتشون میشه...
فاصلتونو با من حفظ کنید... جدیدا خیلی بیرحم شدم... حتی نسبت به اطرافیانم هم مرحمتی به خرج نمیدم... چ برسه ب خودم...
واقعا چه دنیای زیبا و خوبی داری خداجون...
ممنون که این مسائل رو با اتفاقای کوچیک بهم یاد آوری میکنی وگرنه دائم فراموششون میکنم.
لعنت به این زندگی
در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز / چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود
دوش بر یاد حریفان به خرابات شدم / خم میدیدم و خون در دل و پا در گل بود
بس بگشتم که بپرسم سبب درد فراق / مفتی عقل در این مسئله لایعقل بود
.
دیدی آن قهقه ی کبک خرامان حافظ / که ز سر پنجه شاهین قضا غافل بود
از میان ترمش اینقد میترسم:(..............پایان ترم حتما دق میکنم:(
فامیل استادمون خندانه اما همه رو گریان میکنه:(
ای کاش لااقل رشته ای که دوست داشتم میرفتم!!
اون موقع حداقل واسه علاقه م اینقدر سختی و بدبختی میکشدیم!!
چقدر سخته با لبخند بدرقه کردنش...
نمیخوام اشکامو ببینه اما خیلی دلم واسش تنگ میشه ...
ای کاش سفر مسافرتی بود...
ای کاش کمی نزدیک تر بود..
چقدر دوستش دارم... یه آدم مسیحی که روی تمام مسلمونا رو کم کرده...
ای کاش بتونم بش بگم نرو... اما افسوس که هیچوقت این کارو نمیکنم
استارت یہ رابطہ دیگہ کہ میدونم ھیچ نکتہ مثبتی ندارہ ...با برداشتن فاصلہ ای ک توش باھم دوستیم و به ھم علاقہ داریم زیاد طول نمیکشہ که کامل از دستش بدم.. طاقت از دست دادن اونو دیگہ ندارم..ولی عیبی ندارہ.. این راھی ھس ک خودم کشفش کردم!! ..ب زودی خفہ خواھم شد..
داشتم تو دانشگاه ول ميگشتم كه دوستم رو تو خيمه اي كه چايي صلواتي پخش ميكردن ديدم.... به ! چه جاي دنجي! چه پناهگاه خوبي!
سريع حال و اهوال كردم و رفتم تو خيمه!
بايد ميرفت دستشويي!! اما چون دست تنها بود و اونجام شلوغ نميتونست!
چند دقيقه اي به جاش چايي ريختم!!
فرداش دوباره همون ساعت 3 رفتم پيشش.. از خستگي ناي هيچكاري نداشت! بهش گفتم برو خونه استراحت كن!! اونم رفت!! من تا شب چاي نذري ميدادم!! خودم نذري نداشتم!! نميدونم چرا.. ولي براي اولين بار حاضر شده بودم كار صلواتي انجم بدم...
بهتر ميكرد حال خرابمو....